DLACZEGO CZUJĘ SIĘ INNA | WOREK PLECAK

Lubię mój mały świat, w którym mogę się zamknąć i pobyć sama ze sobą.

Fajnie jest czasem zrobić spontaniczne nieplanowane zdjęcia, ze zwykłym tłem, z minimalną obróbką, takie zwyczajne. Nie mogę jednak powiedzieć, że było łatwo, ponieważ zaczepialscy panowie policjanci, którzy przypadkiem przejeżdżali koniecznie chcieli zakłócić moje skupienie zaproszeniem do wspólnej foty twierdząc: "może zrobimy sobie zdjęcie i wrzucisz potem na fejsa, no wiesz takie tam z policjantami" Ło panie! muszę przyznać, że chłopaki mają fantazję. Dodatkowo wnikliwy obserwator w postaci pana, który nagle palił papierosa jednego za drugim również nie pomagał. I tu właśnie czas nawiązać do tytułu posta...

... nie rozumiem dlaczego moja praca, bo w sumie blogowanie jest również moją pracą wzbudza tyle emocji w ludziach i takie zainteresowanie. Skąd ta wnikliwość? Kiedyś podszedł do mnie nawet pan ze spółdzielni dopytując co ja robię, po co mi te zdjęcia . Stwierdził, że nadzoruje bloki, swoje osiedle i koniecznie musi mieć takie informacje. I po co to wszystko? Przecież ja nie podchodzę np. do geodetów i nie dopytuję do czego konkretnie wykorzystają efekty swojej pracy. Może kiedyś się przyzwyczaję.

Realizowanie pasji jest najcudowniejszym uczuciem na świecie, kiedy możesz fizycznie pokazać to co nosisz w sercu. Moda to mój mały alternatywny świat, który daje mi poczucie przynależności do małej części mojej prywatnej struktury, to moje prywatne emocje i kraina, którą uwielbiam. Zastanawiam się czasem, czy mi się to w ogóle kiedyś znudzi i nie mam pojęcia jak brzmi odpowiedź. Przez ten mój mały świat czuję się czasem inna, czuję że moje myślenie odbiega nieco od standardów, a byt w świecie nie raz zamiast stąpać po ziemi frywolnie unosi się w chmurach. Z jednej strony to miłe uczucie, ale z drugiej jest trochę ciężko, ponieważ są osoby, które tego nie pojmują. Jeśli robisz coś innego, coś co odbiega nieco od rzeczywistości to jesteś często postrzegany w niewłaściwy sposób, a przecież nie ma obowiązku tłumaczenia się z naszej osobowości prawda? Oj chyba zbyt późno piszę ten post, bo musiałam to z siebie wylać. Dajcie mi znać jakie wy macie odczucia na ten temat.

Schodząc jednak na konkretne tematy. Stylizacja jest dziś nietypowa, ale czy u mnie kiedykolwiek było typowo? Plecak to realizacja mojej małej zachcianki związanej z wakacjami, stwierdziłam że nie chce mi się nosić wszędzie koszyka, więc zastąpię go na mniejsze wyjścia workiem będącym jednocześnie plecakiem. Nie byłabym oczywiście sobą gdybym kupiła nudny czarny worek i tak właśnie nabyłam szalony plecak w głowy obcych, zdradzę Wam że mam jeszcze skarpetki, które pewnie niebawem ujrzycie na moim fb. Nowym nabytkiem jest także tasiemka na szyi. Przyznam się, widziałam ją u Kylie Jenner na instagramie i zapragnęłam taką mieć. Teraz mogę śmiało stwierdzić, to był dobry pomysł. Taka mała rzecz, a dodała mojemu poczuciu kobiecości kilka dodatkowych punktów, tak więc polecam. Resztę widzicie sami, zapraszam na dalszą zdjęciową część.

fot. aa nie, nie Marcin, tym razem zmęczona Sister, na której wywarłam blogerską presję ( dziękuję :) )

buty: TU | snapback: TU | spódnica: SUKIENKOWO |

 t-shirt, plecak i tasiemka: GRANA SHOP | okulary: CROPP